Wie heeft het concept van het straalgeweer uitgevonden?
Goed antwoord: H.G. Wells
Chili con carne
Annick,
Goed verhaal, lekker kort ook 🤪
Annick
Rug.nl:
De Britse auteur H.G. Wells beschreef bijvoorbeeld in 1898 in zijn novelle The War of the Worlds een bezoek van marsmannetjes aan de aarde. In dat beroemde verhaal, later bewerkt tot een levensecht hoorspel en een synthesizer rockplaat, omschrijft Wells een soort Martiaans straalwapen dat met een beetje fantasie doet denken aan de laser. “A parallel beam […] much as the parabolic mirror of a lighthouse projects a beam of light. […] Whatever is combustible flashes into flames at its touch.”
Voor de duidelijkheid: het duurde nog zestig jaar tot de laser werd uitgevonden. En toen de laser was uitgevonden, wist niemand een toepassing te verzinnen. De natuurkundige Theodore Maiman (1927-2007), de man die in 1960 de eerste werkende laser bouwde, vertelde in een interview kort voor zijn dood over de reacties op zijn werk. “Many people said to me – partly as a joke but also as a challenge – that the laser was ‘a solution looking for a problem’.”
Een kleine vijftig jaar later is het aantal toepassingen voor de laser bijna niet meer te tellen: van het verluchtigen van popconcerten tot het meten van de afstand tot de maan, van het opereren van ooglenzen en aambeien tot het maken van dvd’tjes. Of het uit de lucht schieten van raketten. In de jaren tachtig bedacht het Pentagon het Strategic Defense Initiative, kortweg SDI. Het idee was om satellieten uit te rusten met lasers om zo Russische atoomraketten uit de lucht te schieten. Dat plan kreeg niet helemaal voor niets de bijna
De Britse auteur H.G. Wells beschreef bijvoorbeeld in 1898 in zijn novelle The War of the Worlds een bezoek van marsmannetjes aan de aarde. In dat beroemde verhaal, later bewerkt tot een levensecht hoorspel en een synthesizer rockplaat, omschrijft Wells een soort Martiaans straalwapen dat met een beetje fantasie doet denken aan de laser. “A parallel beam […] much as the parabolic mirror of a lighthouse projects a beam of light. […] Whatever is combustible flashes into flames at its touch.”
Voor de duidelijkheid: het duurde nog zestig jaar tot de laser werd uitgevonden. En toen de laser was uitgevonden, wist niemand een toepassing te verzinnen. De natuurkundige Theodore Maiman (1927-2007), de man die in 1960 de eerste werkende laser bouwde, vertelde in een interview kort voor zijn dood over de reacties op zijn werk. “Many people said to me – partly as a joke but also as a challenge – that the laser was ‘a solution looking for a problem’.”
Een kleine vijftig jaar later is het aantal toepassingen voor de laser bijna niet meer te tellen: van het verluchtigen van popconcerten tot het meten van de afstand tot de maan, van het opereren van ooglenzen en aambeien tot het maken van dvd’tjes. Of het uit de lucht schieten van raketten. In de jaren tachtig bedacht het Pentagon het Strategic Defense Initiative, kortweg SDI. Het idee was om satellieten uit te rusten met lasers om zo Russische atoomraketten uit de lucht te schieten. Dat plan kreeg niet helemaal voor niets de bijnaam Star Wars – toch een beetje sciencefiction.